Okul Rehberlik Birimimiz tarafından velilerimize yönelik "Psikolojik Sağlamlık" broşürü hazırlanmıştır.

PSİKOLOJİK SAĞLAMLIK

Tutarlı bir psikolojik denge durumunu devam ettirebilme yetisi, zorluklar karşısında büyüme ve gelişme niteliğine sahip olma demektir.

Ergenlik dönemindeki gelişimsel krizlerin yanı sıra travmatik olaylar bireyin iyilik haline doğrudan etki eder. Bu dönemlerde aile- okul ve toplum düzeyinde destekleyici tutum ve davranışlar çocuğun psikolojik sağlamlık kapasitesini genişletir. Aile ve okul tarafından desteklenmek, akran grup tarafından kabul görmek, evde ve okul ortamında güvende hissetmek, olumlu benlik değerine sahip olmak, öz-yetkinlik inancının yeterince gelişmiş olması travma karşısında bireyin psikolojik sağlamlığını ortaya çıkaran koruyucu faktörlerdir. 

Travma sonrasında çocuk ve ergenlerdeki toparlanmayı hızlandıran ve destekleyen yetişkin tutumları çocuğun güvende olduğu mesajını iletmelidir. Aşağıda çocuklarda psikolojik sağlamlığı destekleyici önerilere yer verilmiştir.

• Seçme şansı verin. Çocuklara seçme şansı vermek travmatik olay anında yaşanan kontrol kaybını geri kazanma hissine yardım eder. Uygun durumlarda çocuğa seçim hakkının olduğunu gören çocuk travmanın yarattığı hareketsizlik halinden çıkar ve yeniden güvende hissetmeye hazır hale gelir. 
• Günlük rutin oluşturun. Travma sonrasında yaşam koşullarındaki karmaşa halinin azalması ve normalleşmeyi sağlamak için günlük bir rutin oluşturmak ilk adımdır. Okulda veya evde çocuğun ne olacağını öngördüğü bir ortam hazırlamak ve belirsizliği olabildiğince azaltmak psikolojik olarak destekleyicidir. 
• Örselenmiş çocuğu cesaretlendirin. Travmatik etkiyle yetersiz hisseden ve kaynaklarını kullanmakta güçlük çeken çocuğun şefkatli bir yetişkin tarafından cesaretlendirilmesi ve teşvik edilmesi son derece iyileştirici olacaktır. 
• Uygun olmayan davranışlar için net ve anlaşılır limitler belirleyin. Travma sonrasında çocuk kaybettiği kontrol duygusunu yeniden kazanmak için sınırları ne kadar esnetebileceğini sınar. Bu sayede kontrol duygusu pekişir. Bu tip durumlarda, net ve açık sınırlar belirleyerek ve akıl yürütmesine yardım edecek mantıksal örüntüleri açıklamak cezalandırmaktan daha çok işe yarar. 
• Ön yargılı olmayın ve travma sonrası ortaya çıkan kaygıya empati ile yaklaşın. Çocuğun gösterdiği davranış problemleri travmayla ilgili olabilir. Yaşadığı kaygıya anlayışla yaklaşmak ve kaygıyı sakinleştiren ve güvende hissettiren bir psikolojik bir atmosfer yaratmak davranış problemlerini hızla ortadan kaldıracaktır. 
• Travmatik olayların yıl dönümleri güçlü bir tetikleyicidir ve yıl dönümleri yaklaşırken davranış problemleri artabilir. Yıl dönümlerinde destekleyici ve ifade etmeyi kolaylaştırıcı ortamlar hazırlayın. Tehlike içermeyen durumlarda dahi yalnız kalmak travmatik stresi körükleyebilir. Bu tip durumlarda çocuk için kolaylaştırıcı olmak gerekir. Çocuğun yaşadığı travmayla bağlantılandırdığı tetikleyicileri belirlemeye çalışın. Travmatik olayın niteliğine bağlı olarak yüksek ses, karanlık, yalnız kalmak, ambulans sesi, maske gibi çok sayıda uyaran tetikleyici olabilir.
• Akran baskısından çocuğu koruyun. Akranlarının travmatik olaya ilişkin meraklı sorularını ve dedikoduyu engelleyin. Sınıf arkadaşlarının çocuğa nasıl tepkiler verdiğini dikkatle gözlemleyin. 
• Destekleyici ve empatik yetişkin tutumu sergileyerek diğer çocuklara travmaya duyarlı rol model olun. Travmatik belirtileri tanıyın. Çocuklar oyunlarının içinde yaşadıkları travmatik olayı yeniden sahneleyerek işlemlemeye çalışırlar. 
• Özetle, travmatize çocukların öykülerini yargılamadan can kulağıyla dinlemek ve onlarla bağ kurmaya çalışmak önemli bir başlangıç noktasıdır.